حجت در لغتحجت به معنای وسیله ی پیروزی بر مخالف در استدلال می باشد. ۱ - معنای لغوی حجتحجت ، در لغت عبارت است از هر آنچه که صلاحیت دارد در استدلال بر ضد خصم به آن تمسک و به وسیله آن علیه دیگری احتجاج شود به بیان دیگر ، هر آن چیزی که سبب غلبه و پیروزی بر خصم گردد، در لغت حجت نامیده می شود. برخی از اصولی ها حجیت در باب قطع و ظن را به معنای لغوی آن گرفته و برخی دیگر آن را نپذیرفته اند . ۲ - اثر حجتحجت یا باعث ابطال استدلال خصم و اسکات ـ محکوم شدن و سکوت ـ او و یا باعث پذیرش عذر دارنده حجت و معذوریت او می شود . ۳ - مستندات مقالهسبحاني، جعفر، المحصول فى علم الاصول، ج۳، ص۲۱. اصول الفقه، ج۲، ص۱۸. محمدي، علي، شرح رسائل، ج۱,۲، ص۱۳. صدر، محمدباقر، بحوث فى علم الاصول، ج۴، ص۲۷. سبحاني، جعفر، الموجزفى اصول الفقه، ص۲۴۵. محمدي، علي، شرح اصول فقه، ج۳، ص۱۴-۱۵. ۴ - منبعسایت مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی |